มารยาทไทย - มารยาทในการเข้าสังคม
มารยาทไทย - มารยาทในการเข้าสังคม
การยอมรับของสังคม เป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่มนุษย์ต้องการ เมื่อต้องอยู่ร่วมกับผู้อื่นอาทิ เช่น การยอมรับในสังคมที่ทำงาน ในสังคมโรงเรียน เป็นต้น ซึ่งการที่จะทำให้สังคมยอมรับจำเป็นต้องมีแนวทางฏิบัติเพื่ออยู่ร่วมกันและเป็นที่ยอมรับในสังคม ดังนี้
ใจกว้าง ยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น ไม่เอาแต่ใจหรือถือความคิดของตนเป็นสำคัญ
เสียสละทรัพย์สินหรือแรงงานร่วมกับบุคคลอื่น เป็นการเสียสละทรัพย์สินและแรงกาย เพื่อผลประโยชน์ของกลุ่ม หากกลุ่มต้องการและบุคคลอื่น ๆ ได้แสดงน้ำใจเช่นนั้น
เคารพกฎเกณฑ์ ยอมรับกฎเกณฑ์ข้อตกลงในการทำกิจกรรมร่วมกัน เช่น ข้อตกลงของกลุ่มมีว่าช่วยกันพัฒนาโรงเรียนในวันเฉลิมพระชนมพรรษา เราก็ควรจะมีมารยาทไปร่วมด้วย
มีความสามัคคี มีความกลมเกลียวในการทำกิจกรรมร่วมกับบุคคลอื่น เป็นการร่วมแรงร่วมใจแสดงความพร้อมเพรียงกัน
สุภาพเรียบร้อยนุ่มนวลกับทุกคน ไม่แสดงท่าอวดดี อวดรู้หรือพูดจาระรานผู้อื่น หรือพูดมากจนน่ารำคาญ
มีน้ำใจนักกีฬา ไม่คิดมากหรือคิดเล็กคิดน้อยว่าตนทำมากกว่าคนอื่น ควรนึกแต่เพียงว่า ถ้าช่วยกันทำให้ดีที่สุด หรือถ้าทำผิดพลาดไปก็รู้จักขอโทษ
ประพฤติตัวให้เหมาะสม รู้จักกาลเทศะ รู้จักวางตนให้เหมาะแก่กิจกรรมที่ร่วมด้วย เช่น งานรื่นเริงก็ควรแต่งกายอย่างสวยงาม หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส หรืองานเศร้าโศก (งานศพ)ก็ควรแต่งกายด้วยชุดไว้ทุกข์มีกิริยาท่าทางสำรวม
ไม่ติเตียนหรือซ้ำเติมเมื่อผู้อื่นทำผิด เมื่อเห็นใครทำผิดพลาดไปก็ไม่ควร แสดงท่าทาง หรือกิริยาที่เป็นการถากถางหรือดูหมิ่น แต่ควรจะช่วยให้กำลังใจแก่เขาที่จะแก้ตัวทำให้ดีใหม่ต่อไป
การยอมรับของสังคม เป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่มนุษย์ต้องการ เมื่อต้องอยู่ร่วมกับผู้อื่นอาทิ เช่น การยอมรับในสังคมที่ทำงาน ในสังคมโรงเรียน เป็นต้น ซึ่งการที่จะทำให้สังคมยอมรับจำเป็นต้องมีแนวทางฏิบัติเพื่ออยู่ร่วมกันและเป็นที่ยอมรับในสังคม ดังนี้
ใจกว้าง ยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น ไม่เอาแต่ใจหรือถือความคิดของตนเป็นสำคัญ
เสียสละทรัพย์สินหรือแรงงานร่วมกับบุคคลอื่น เป็นการเสียสละทรัพย์สินและแรงกาย เพื่อผลประโยชน์ของกลุ่ม หากกลุ่มต้องการและบุคคลอื่น ๆ ได้แสดงน้ำใจเช่นนั้น
เคารพกฎเกณฑ์ ยอมรับกฎเกณฑ์ข้อตกลงในการทำกิจกรรมร่วมกัน เช่น ข้อตกลงของกลุ่มมีว่าช่วยกันพัฒนาโรงเรียนในวันเฉลิมพระชนมพรรษา เราก็ควรจะมีมารยาทไปร่วมด้วย
มีความสามัคคี มีความกลมเกลียวในการทำกิจกรรมร่วมกับบุคคลอื่น เป็นการร่วมแรงร่วมใจแสดงความพร้อมเพรียงกัน
สุภาพเรียบร้อยนุ่มนวลกับทุกคน ไม่แสดงท่าอวดดี อวดรู้หรือพูดจาระรานผู้อื่น หรือพูดมากจนน่ารำคาญ
มีน้ำใจนักกีฬา ไม่คิดมากหรือคิดเล็กคิดน้อยว่าตนทำมากกว่าคนอื่น ควรนึกแต่เพียงว่า ถ้าช่วยกันทำให้ดีที่สุด หรือถ้าทำผิดพลาดไปก็รู้จักขอโทษ
ประพฤติตัวให้เหมาะสม รู้จักกาลเทศะ รู้จักวางตนให้เหมาะแก่กิจกรรมที่ร่วมด้วย เช่น งานรื่นเริงก็ควรแต่งกายอย่างสวยงาม หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส หรืองานเศร้าโศก (งานศพ)ก็ควรแต่งกายด้วยชุดไว้ทุกข์มีกิริยาท่าทางสำรวม
ไม่ติเตียนหรือซ้ำเติมเมื่อผู้อื่นทำผิด เมื่อเห็นใครทำผิดพลาดไปก็ไม่ควร แสดงท่าทาง หรือกิริยาที่เป็นการถากถางหรือดูหมิ่น แต่ควรจะช่วยให้กำลังใจแก่เขาที่จะแก้ตัวทำให้ดีใหม่ต่อไป
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น