วัฒนธรรมและประเพณีของไทย

  ป๋าเวณีปู๋จาเสาอินทขิล (เสาหลักเมือง ของเมืองเจียงใหม่) ศูนย์กลางปกครอง หรือราชการธานีของลัวะโบราณ อยู่ที่ เวียงเชฐบุรี หรือเวียงเจ็ดริน ซึ่งตั้งอยู้เชิงดอยสุเทพด้านทิศตะวันออก ( สถานที่เลี้ยงโคนมของกรมปศุสัตว์ และสถาบันเทคโนโลยีราชมงคลปัจจุบัน ) อาณาจักรลัวะโบราณภายใต้การนำของ ขุนหลวงวิลังคะล่มสลายเพราะแพ้สงคราม ถูกพระนางจามเทวีแห่งอาณาจักรหริภูญชัยยึดครองเมื่องปีพุทธศักราช , 1211 ( พ . ศ . 1240) วาสุเทพฤาษีสร้างเมื่องหริภูญชัยหรือลำพูน 1206 พระนางจามเทวีครองราชย์เมืองหริภูญชัย , 1211 เกิดสงครามกับลัวะ , 1213 สละสมบัติให้มหายศ ( หรือมหันตยศ ) พระโอรสครองราชย์ย์แทน อาณาจักรลัวะโบราณมั่งคั่งสมบูรณ์ด้วย ทรัพยากร ทรัพย์ในดินสินในน้ำ ตำนานจึงกล่าวไว้ว่า บ้านเมืองลัวะมีขุมทรัพย์ คือ บ่อเงินบ่อทอง บ่อแก้ว อยู่ตามทิศต่าง ๆ ผู้คนตั้งสัจธิษฐานเอาได้ตามปรารถนาและมีผู้คนพลเมืองมาก มีเมืองสำคัญ ๆ อยู่หลายแห่ง เช่น เวียงสวนดอก ทางทิศใต้ เวียงเชษฐบุรี และเวียงนพบุรี ( มืองทั้ง 9 ตามชี่อเศรษฐีลัวะ 9 ตระกูล ) ซึ่งเป็นเมืองใหญ่ยาว 1,000 วา กว้าง 900 วา อยู่ทางทิศตะวันออกของเวียงเชษฐบุรี เป็นศูนย์...