วัฒนธรรมและประเพณีของไทย

 วิสาขปูชา ( อ่าน “ วิสาขะปู๋จา ” ) คำว่า วิสาปูชา หรือ วิสาขบูชา คืองานบูชาในเดือนหก ซึ่งชาวล้านนานิยม เรียก “ ปาเวณีเดือนเพง ” คือ งานประเพณีเพ็ญเดือนแปด ( เหนือ ) เป็นรูปบาลี ย่อมาจากคำว่า วิสาขาปุณณมีบูชา หรือวิสาขาปูรณมีบูชา ซึ่งเป็นภาษาสันสกฤตแต่เรียกย่อ ๆ ว่า วิสาขปูชา แปลว่า การบูชาพระในวันเพ็ญเดือนหก ( วันเพ็ญเดือนแปดเหนือ ) คำว่า “ วิสาขะ หรือ ไวสาขะ ” เป็นชื่อของดาวฤกษ์กลุ่มหนึ่ง เมื่อพระจันทร์ผ่านกลุ่มดาววิสาขะนี้ เรียกว่าพระจันทร์เสวยวิสาขฤกษ์ คำว่า วิสาขะ เป็นชื่อเดือนที่ 6 หรือเดือนหกตามจันทรคติ วันวิสาขบูชา เป็นวันสำคัญวันหนึ่งของพระพุทธศาสนาเพราะเป็นวันที่พระพุทธเจ้าประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพานสามสมัยกาลร่วมกัน มีเรื่องย่อเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งสามดังต่อไปนี้ ประสูติ เมื่อ 80 ปีก่อนพุทธศักราช ณ สวนลุมพินีวัน ซึ่งอยู่พรมแดนระหว่างกรุงกบิลพัสดุ์ และกรุงเทวทหะ ปัจจุบันคือ ตำบลลุมมินเต แขวงเปชาวร์ ประเทศเนปาล เจ้าชายสิทธิธัตถะประสูติใต้ต้นสาละในสวนนี้ เมื่อวันศุกร์ ขึ้น 15 ค่ำ เดือนหก ปีจอ เวลาใกล้เที่ยง ตรัสรู้ จากวันประสูตินั้นมา 35 ปีบริบูรณ์ คือ 45 ปี ก่อนพุทธศักราช ...