วัฒนธรรมและประเพณีของไทย

เรื่อง..หิ่งห้อยกับตั๊กแตนใบไม้ หรือ แก่งเคี้ย เฉา ซะลาผ๋อง ในอดีตกาลหิ่งห้อยกับต๊กแตนใบไม้ได้ตกลงจะลงแขกช่วยกันทำงานในไร่ โดยที่..ถ้าวันนี้ตั๊กแตนใบไม้ไปช่วยหิ่งห้อยทำงานในไร่ของหิ่งห้อย วันต่อไปหิ่งห้อยต้องไปช่วยตั๊กแต่นใบไม้ทำงานในไร่ของตั๊กแตนใบไม้บ้าง อยู่มาวันหนึ่ง ทั้งสองก็ไปช่วยทำงานในไร่กันตามปรกติ แต่วันนี้ทั้งสองได้ทำงานจนเพลินโดยลืมไปว่าได้เวลากลับบ้านแล้ว เพราะทุกครั้งทั้งสองจะกลับบ้านก่อนแสงพระอาทิตย์ตกดิน เพื่อสะดวกในการเดินทางกลับบ้าน ซึ่งกว่าทั้งสองจะรู้ตัวก็ใกล้พลบค่ำแล้ว เมื่อรู้เช่นนั้นทั้งสองก็ออกเดินทางกลับบ้านทันที พอถึงระหว่างทางก็มืดสนิท หิ่งห้อยซึ่งมีแสงกระพริบก็สามารถเดินทางต่อไปได้ ส่วนตั๊กแตนใบไม้ต้องแวะหาที่พักระหว่างทางเพื่อค้างคืน รุ่งขึ้นค่อยเดินทางต่อเพราะกลางคืนมืดหาทางกลับบ้านไม่ถูก แล้วตั๊กแตนใบไม้ก็ไปขอค้างคืนที่รังของนกเอี้ยงภาษาเมี่ยนเรียกว่า (เหนาะเหมย) เมื่อตั๊กแตนใบไม้ไปถึงหน้ารังของนกเอี้ง(เหนาะเหมย) ตั๊กแตนใบไม้ก็ตะโกนเรียกนกเอี้ยงขึ้นว่า" เหนาะเมยๆ ข้าขอค้างคืนที่รังเจ้าสักคืนนะ" นกเอี้ยงทำท่าคลุ่นคิดแล้วตอบไปว่า "เฮ้ยไม่ได้ห...