ชนเผ่าเมี่ยน : การนับปี

 ชนเผ่าเมี่ยน : การนับปี
ปี ภาษาเมี่ยนเรียกว่า เฮยี๋ยง เมี่ยนมีการกำหนดให้หนึ่งรอบปีมี 12 ปี และใช้ชื่อของสัตว์แทนชื่อปีทั้งสอบสองปี คือ คำนำหน้าชื่อสัตว์ทั้งสิบสองปี จะเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะ ครบรอบ 5 รอบ หรือ 60 ปี ชาวเมี่ยนเมื่ออายุครบ 60 ปี จะถือว่าครบรอบวันเกิด เมื่ออายุครบ 60 ปีแล้ว เมี่ยนจะถือว่าหมดอายุแล้ว เพราะตามตำนานนั้น ได้สร้างให้มนุษย์มีอายุเพียงแค่ 60 ปีเท่านั้น ดังนั้นคนที่มีอายุครบ 60 ปี จะต้องทำบุญวันเกิดทุกปี เพื่อเป็นการต่ออายุ และจะมีพิธีกรรมที่เกี่ยวเนื่องกับการ ต่ออายุ



ชื่อเรียกปีใน 5 รอบของชาวเมี่ยน คือ
เมื่อนับครบรอบที่ 5 และขึ้นรอบที่ 6 ก็จะมาเริ่มนับรอบที่ 1 ใหม่ เช่น เมื่อนับครบรอบที่ 5 คือ ก้วยหอย (ปีหมู) นับแต่ต้นปีจนจบปีสุดท้าย แล้วก็นับเริ่ม จากปีแรกหรือจากต้นปี (จาบจช้าง, ปีชวด) ใหม่ หรืออธิบายได้อีกแบบหนึ่ง คือ เมื่ออายุครบรอบ 60 ปี (ก้วยหอย, ปีกุน) แล้ว จะเริ่มการนับจากต้นปีใหม่ คือ จาบจช้าง (ปีชวด) ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออายุครบ 72 ปีก็แปลว่า กำลังอยู่ในช่วงปีกุนอยู่ คือ เหยียดหอย แล้วก็นับต่อ ๆ ไปเรื่อย ๆ จนครบรอบวันเกิด ในรอบที่สองใหม่ การนับปีของเมี่ยนนี้ ปัจจุบันคนวัยกลางคนจะนับได้ หากถามว่าอายุเท่าไหร่ เขาจะบอกได้ทันที เพราะรู้ว่าเกิดในรอบปีไหน และปีชื่ออะไร (ที่สำคัญต้องดูจากลักษณะหน้าตาด้วยในการบอกทายอายุ)

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ประเพณีทานขันข้าว

  ประเพณีทานขันข้าว ภาค     ภาคเหนือ จังหวัด  ลำปาง ช่วงเวลา เทศกาลสงกรานต์ เข้าพรรษา ออกพรรษา ความสำคัญ ประเพณีทานขันข้าว คือ ประเพณีการทำบุญเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้วายชนม์ไปแล้ว เป็นวัฒนธรรมที่แสดงถึงความกตัญญูอีกแบบหนึ่งของชาวไทย โดยนำสำรับกับข้าวไปถวายวัดในวันเทศกาลสำคัญ เช่น สงกรานต์ เข้าพรรษาและออกพรรษา หรือทำบุญอุทิศส่วนกุศลในโอกาสอื่นๆ พิธีกรรม ก่อนวันทำบุญ มีการจัดเตรียมอาหาร หวาน คาว นำเอาใบตองมาเย็บทำสวย (กรวย) สำหรับใส่ดอกไม้ ธูป และเตรียมขวดน้ำหยาด (สำหรับกรวดน้ำ) รุ่งขึ้นอันเป็นวันทำบุญ เวลาประมาณ ๖.๓๐-๘.๐๐ น. ทุกครัวเรือนเตรียมอุ่นอาหารและบรรจุใส่ปิ่นโต พร้อมทั้งสวยดอกไม้และน้ำหยาด บางบ้านอาจเขียนชื่อผู้ที่ตนต้องการจะ ทานไปหา (อุทิศส่วนกุศลไปให้) ลงในกระดาษ จากนั้นคนในครอบครัวจะช่วยกันหิ้วปิ่นโตไปวัด วัดจะจัดสถานที่สำหรับให้ศรัทธาชาวบ้านนำปิ่นโตมาถวาย การประเคนปิ่นโต มักจะเอาสวยดอกไม้เสียบไปพร้อมกับปิ่นโต บ้านที่มีกระดาษจดรายชื่อผู้ที่จะทำบุญไปให้ก็จะเอากระดาษเหน็บติดไปกับ ปิ่นโตด้วย พร้อมกันนั้นก็เทน้ำหยาดจากขวดใส่ลงในขันที่วางอยู่หน้าพระสงฆ์ ...
อ่านเพิ่มเติม

ชนเผ่าลาหู่ : การแต่งกาย

  ชนเผ่าลาหู่ : การแต่งกาย   ด้านการแต่งกาย ชุดประจำเผ่าลาหู่แซแล ของผู้ชายเสื้อแขนยาว ใช้ผ้าสีดำกับน้ำเงินมีเม็ดเงินเย็บติดด้านหลัง ของเสื้อด้านหน้าเปิด กว้างกางเกงคล้ายสโลงและมีถุงน่องชุด ของผู้หญิงเสื้อสีดำยาวถึงหัวเข่าท่อนแขน และด้านหลังของ เสื้อเย็บอย่างปรานิดกางทำเป็นลวดลายดูสวยงาม กระดุมเสื้อเป็นเงิน การแต่งกายมีความสำคัญ ต่อวิถีชีวิตประจำวัน ของชนเผ่าลาหู่อย่างมาก เพราะแสดงออกถึงความ เป็นเอกลักษณ์ ของชนเผ่าซึ่งไม่มีใครเหมือน และที่สำคัญในการประกอบพิธีกรรม ในช่วงเทศกาลต่างๆ ชาวลาหู่จะต้อง แต่งกายด้วยชุดประจำเผ่าเท่านั้น หากใครคนใดคน หนึ่งไม่แต่งกายด้วยชุดประจำเผ่า จะถือว่า ไม่เคารพต่อบรรพบุรุษ และเพทเจ้า ซึ่งชาวลาหู่จะลงโทษด้วย การไม่นับถือว่าเป็นลูกหลานในชนเผ่า แต่ถึงอย่างไรก็ตามคนรุ่นใหม่ ที่มิได้เคร่งครัดในเรื่องการแต่งกายเท่าที่ควรบางส่วน แต่งทันสมัย เลียนแบบคนพื้นราบ หรือในการทำพิธีกรรม บางคนก็แต่งชุดไม่ครบเหมือนในอดีต สาเหตุก็มาจากการเลียนแบบแฟชั่นในเมือง ที่นำเข้าโดยเด็กที่ไปเรียนในเมือง หรือผู้ใหญ่ที่เข้าไปทำงานในเมือง รวมทั้งการรับวัฒนธรรมการแต่งกาย จากบุคคลภาย...
อ่านเพิ่มเติม

ประเพณีตักบาตรน้ำผึ้ง

ประเพณีตักบาตรน้ำผึ้ง ภาค      ภาคกลาง จังหวัด   ฉะเชิงเทรา ช่วงเวลา กลางเดือน ๙ ของทุกปี ความสำคัญ การตักบาตรน้ำผึ้ง เป็นประเพณีการถวายน้ำผึ้งแก่ภิกษุและสามเณร ของชาวรามัญที่วัดพิมพาวาส อำเภอบางปะกง สืบเนื่องมาจากความเชื่อว่าในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าเสด็จประทับที่ป่าเลไลย์ มีช้างและลิงคอยอุปัฏฐากโดยการนำเอาอ้อยและน้ำผึ้งคอยถวาย ต่อมาจึงทรงมีพุทธานุญาตให้ภิกษุสามเณรรับน้ำผึ้งและน้ำอ้อยมาบริโภคเป็นยา ได้ พิธีกรรม การตักบาตรน้ำผึ้งมักจัดกันที่ศาลาวัด ขณะที่พระสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์นั้น ชาวบ้านจะนำน้ำผึ้งมาใส่บาตร และนำน้ำตาลใส่ในจานที่วางคู่กับบาตร ส่วนอาหารคาวหวานจะใส่ในภาชนะที่วางแยกไว้อีกด้านหนึ่ง อาหารพิเศษที่นำมาใส่บาตร ได้แก่ ข้าวต้มมัด ถวายเพื่อให้พระฉันจิ้มกับน้ำผึ้งหรือน้ำตาล สาระ การตักบาตรน้ำผึ้งเป็นกิจกรรมที่น้อมนำให้ระลึกถึงองค์ผู้มีพระภาคเจ้าที่มี ความเกี่ยวข้องกับสัตว์เดียรัจฉาน สัตว์ยังรู้คุณค่าของศาสนาด้วยการเสาะแสวงหาภิกษาหารนำมาถวายพุทธองค์เพื่อ ได้สดับตรับฟังธรรม พุทธศาสนิกชนจึงนำรูปแบบของการนำปัจจัยมาถวายเพื่อจุดหมายการได้ฟังธรรม เทศนาเช่นกัน
อ่านเพิ่มเติม